yatağım, ben ve duvarlar... bakıyorum, bakıp da göremediğim loş ve soğuk bir karanlığa. beynim boşlukta gibi, fikirlerimse o boşluğun denizinde yol alan bir gemi sanki. kaptan benim, pusulam aklım; kuzey aydınlık, diğer yönler kapkaranlık... odanın içindeki nesnelere bir ad vererek bilincime onları tanıtıyor beynim, ben etrafımı incelemeyle meşgulken.
