küfürsüz güldürmeyi amaç edinmiş bir türk filmidir. bunu da başarıyla yapmışlar, bir kaç yerde küfür vardı ama öyle bir oturtmuşlar ki o sahnede de artık küfür edilmezse zaten inandırıcılığı kalmazdı filmin.
ahmet kural müthiş bir performans sergilemiş, yanı sıra rasim öztekin'in performansı tartışılmaz bile. murat cemcir benim için ahmet kural'ın hep biraz daha alt seviyesinde kalmıştır ama bakılınca ne cemcir kuralsız ne kural cemcirsiz olmaz.
filmin konusuna gelince; mantıklı bir senaryo işlenmiş. zaten böyle bir kadro nerede olursa olsun güldürür, bunu çalgı çengi ve işler güçler'de gördük. çalgı çengi 2'yi beklerken düğün dernek ile beyaz perdeye gelseler de bunu kimse yadırgamadı sanırım. zira bileti zor bulduk filme girebilmek için ve haberlere göre tüm türkiye için bu geçerli sanırım. bilet bulmak biraz zor gibi ilk günlerden. gişe rekorunu kırar mı bu tartışılır, ama kırsa da kırmasa da insanlar üzerinde müthiş bir etki bırakacağı kesin. aile filmi olarak önüne geçebilecek bir film zor çıkar bundan sonra bu kadar küfürsüz olduğu için. çünkü bilindiği gibi türkiye'de küfürlü komedi yaparsan tutar. buna karşı mıyım, tabi ki hayır. ama çoğu kişi karşı çıkabilir ve ''küfüre gülüyor bizim milletimiz'' der. fakat filmi izleyenler sanırım farkındadır; filmde en çok reaksiyon alınan yer çok az olan o küfürlü sanhelerdi. kimse bunun önüne geçemez bu ülkede. çünkü normak yaşantısında sıkça duyduğu küfürleri ünlü karakterlerden duyunca ayrı bir komik oluyor işte. yine de büyük ölçüde küfürsüz komedi teorisini başardıkları için tebrik etmek gerekir bu adamları. sonuçta amaç güldürmek ise küfürlü küfürsüz bu başarılmış filmde.
filmin en büyük eksik yanı, sanırım şiveden olacak ki bazı sahnelerde konuşmalar anlaşılmıyor. özellikle murat cemcir'in sahneleri tercüman gerektiriyor. yalnız sonradan şiveye alışınca yavaş yavaş anlamaya başlıyorsun. yine de bu büyük bir handikap çünkü neredeyse ilk 15 dakika biraz dumur olma durumunu yaşatabiliyor insana.
her şey güzel hoş, adamlar yapmış buna kimsenin lafı yok. sadece tek sorun ki bu galiba herkes için bir sorun; sadi celil cengiz olsaydı daha da tadından yenmez miydi acaba diye soruyorsunuz kendi kendinize. bu da işler güçler'in bırakmış olduğu bir durum tabi.
türk sinema tarihinde yerini alabilecek bir film düğün dernek. bir çok filmi geride bırakabilir. komedi filmi yapıyorsanız eğer böyle olmalı işte dedirtir bu film. recep ivedik, sağ salim, maskeli beşler, yeni hababam sınıfı gibi komedi filmlerini siler atar, atmalı da zaten. çünkü bu ülkede komedi filmi izlemek istiyorsanız cem yılmaz, yılmaz erdoğan -belki biraz ata demirer- filmlerine yönelmek gerekir. ve tabi ki artık ahmet kural-murat cemcir filmlerine. önceliğiniz cem yılmaz, yılmaz erdoğan ve kural-cemcir filmleri olarak sıralanmalı, bu filmden sonra benim sıralamam böyledir. sanırım çoğu insanın da sıralaması bu şekilde olacak çünkü bizim milletimiz kaliteden anlar, diğer boktan komedi filmlerini de izler belki ama kalite neredeyse milletimiz hep o tarafta olur.
fazla uzatmadan, en kısa zamanda filmi izlemek için bir bilet alın. fazla bir beklentiyle gitmeyin, o zaman daha da güzel oluyor. sakın bilet bulunamamasına aldırmayın, öyle abartılacak kadar gülmeyeceksiniz belki ama öyle samimi gelecek ki size, beyaz perde en yakın dostlarınızı izliyormuş gibi hissedeceksiniz.
şimdiden gidecek olan herkese iyi seyirler.
filmde ahmet kural'ın da dediği gibi; panik yok, panik yok çok eğlenecuuz.
