hayat sinemasının her bir sahnesidir kendileri. ve hergünün başlangıcıda sonuda bellidir taki filmin sonu gelene kadar.
kafana koyarsın yastığa orda biter sahne, bir kaç sayılı saat sonra bir yenisi başlamak üzere. yorulursun gün ve gün... bitsin istersin her biri hızlı geçsin, taki gerçekten önemini anlayana kadar bu gün denen olgunun. sonra değişir fikirler geçmiş sahneleri tekrar izlemek istersin, ancak iş işten geçmiş olur. şimdi de artık onlara yanma vaktidir, nasıl aptalım da bu kadar zamanımı boşa harcadım sahnelerimi teker teker yaktım dersin, kahrolmaya başlarsın. bihabersindir bundan sonrakileride yakacağından... oysa zararın neresinden dönsen kardır senin için şu üç günlük dünyanda. kolay gelsindir sana.
