benim de içinde bulunduğum durum.
tabi benim annem türktü, ayrıca istanbul'da yaşıyorduk, şivem falan da yoktu yani. bu yüzden pek bir mağduriyetim olmadı.
ama eğer şiveniz sizi ele veriyorsa çok kötüdür. öğretmenlerin gözüne batarsınız. tabi bazı istisnalar sizin durumunuzu bilirler ve ayrıcalıklı davranırlar.
bunun dışında sınıftaki ülkücü çocuklarından dayak yersiniz. bir yumruk attığınızda bütün sınıfı karşınızda bulursunuz.
ister istemez siz de arkanıza birilerini alma ihtiyacı hissedersiniz. kırılma noktası da orası olur zaten.
ben yaşamadım bunları ama yaşananlar gözümün önündeydi.
tabi benim çocukluğumda böyleydi. şimdi algı farklıdır. olabilir.
lisedeki fizik hocamızın söyledikleri geldi aklıma;
"toplumda hep kürt çocuğu aptaldır gibi bir algı var, alakası bile yok. ben kocaeli'nde 2 sene kürt mahallesinde bir okulda ilkokul öğretmeniydim. hepsi de zehir gibiydi. birinci sınıftaki çocuklara ben çarpmayı, bölmeyi öğretiyordum."
ekleme: ayrıca bir kürt çocuğu olarak okuma yazmayı 4 yaşında öğrendiğimi de belirteyim. kısasa kısas olsun.
