çöken geceye hasretle bakıyorum,onda aradığım bir şeyler var lakin ne olduğunu bilmiyorum. kürk niyetine çekmiş üzerine sisi gece, sanki... sanki ısınmaya hasret... bense elimde sigaram, ağzımdan ne kadar fazla duman çıkarabilirim onu ölçüyorum. çektiğim her yudumla gece biraz daha sisleniyor gibi, kar yağsa keşke ya da yağmur, belki çekilir biraz sis o zaman,hem geceden hem de ruhumdan... insan bu ya hep ihtiyaç duyar sıfatlara, ne kadar yalnızlıkla özdeşleşmişsen o kadar kalabalıksın akşamlarda. pencereyi kapamaya yelteneceğim ama elim varmıyor, biraz daha üşümek istiyorum, hem gecede benim gibi yalnız bunu biliyorum nede olsa rengi ruhumun rengine denk!
