4.
-
bir gün bir masanın iki yanında oturursun..
o nun ruhu ile gözgöze,
konuşmayı kifayetsiz kılacak kadar "zedelenmiş" bir şey duruyordur orta yerde..
sonra dersin,
ne garip,
hiç bir şey yaşamamış ve hiç bir arada olmamış iki insan arasında, bunca yaralı bereli bir sessizlik halinin olması..
oysa,
"zedelenen" sadece bir "sanış" tır..
ki..
