insanın içini burkan öykünün, nihayete eremeyen kahramanları. okuduğumda hayret ettim, kaçar defa okudum onu da bilmiyorum ya zaten. uzun zamandır böyle bir hissiyata kapılmamıştım.
olan harun'a oldu evet, ferzan'ın da psikolojisini unutmamak gerek. anne ve ablaya değinmek bile istemiyorum zira içim almıyor onların tavırlarını. abla, dakika başı profil resmi yeniliyor, anne apayrı vaka... üzülmemişler diyebilirim, böyle bir şey nasıl mümkün olabilir bilemiyorum ama üzülmemişler. o çocuğun ölümü etkilememiş onları. yazık...
umuyorum ki ferzan, göründüğü gibi güçlü bir kızdır ve aklına, fikrine, psikolojisine mukayyet olabilir. acısını sırtlayıp yoluna devam edebilir. hayatının sınavını veriyor. allah yardımcısı olsun. her şey geride kalır, acılar küllenir, giden geri gelmez. yapabileceği tek şey dua etmek artık. bilsin ki binlerce insan yanında...
