yövmiyemi aldım, bisikletime atladım ve gecenin karanlığında yola koyuldum.
saat 2 civarı. yolda tek bir araba bile yok, seste yok.
soğuk, yorgunluğumu hissetmeme izin vermedi, bende bastım pedala bastım pedala. ilerden ara sokağa saptım sığınağıma gitmek için.
gittim sığınağıma, bir parktı burası. paslanmış salıncağı, kırık tahterevallisiyle ve kuru kuru uzun otlarıyla terk edilmiş bi' park.
yorgunluğumu attığım, herkesten ve her şeyden uzaklaşabildiğim bi' yerdi burası. sığınağım.
indim bisikletimden, salıncağa oturdum. bi' sigara yaktım.
ileri geri hafifçe sallandım öyle. o kadar sessizdi ki, yanan tütünün çıtırtısı sağar edecek kadar gürültülüydü.
hayallere daldım yine. bırakamıyordum ki hayal kurmayı.
bitti sigaram. izmaritiyle "i" çizdim yere. "i"ye baktım, daldım öylece.
kahkaha sesiyle irkildim. kadın sesiydi bu, sarhoştu belli. tanırım sarhoş gülüşünü. ses yaklaştı iyice, bi silüet belirdi.
sokak lambasının altına geldiğinde tanıdım onu. o'ydu, yere çizdiğim "i".
ayağı takıldı, düştü yere. gülüyodu hala.
koştum yanına, kaldırdım yerden. aldım kolunu enseme, yürümeye başladık beraber. yürüyemediği yerde kucağıma aldım. yürüdük.
kahvehane vardı ilerde, oraya gittik. lavoboya götürdüm, kustu iyice. rahatladı.
türk kahvesi içirdim ona, bi' sigara daha yaktım sonra. bitince sigaram, yanımdakinin baş harfini çizdim yine masaya.
hep öyle yaparım ben, yere onun baş harfini çizer, uzun uzun bakardım ona. dertlerimi anlatırdım içimden.
"i" bitirdi kahvesini, kendine geldi biraz. teşekkür etti bana, çok teşekkür etti.
eğer eve böyle gitseymiş, annesi babası kimbilir neler yaparmış.
evine kadar bıraktım "i"yi.
geri döndüm parka, oturdum salıncağa. rüzgar yoktu, ses yoktu, ışık yoktu. sakindi ve soğuktu. tam istediğim gibi.
bi'sigara daha yaktım.
