utanmayan orospu çocuğu, seninle çekinmeden konuşmak istiyorum, neden bu kadar arsız ve bencilsin? büyürken empati kurmadın mı? kardeşlerin olmadı mı? birşeyi paylaşmanın yada birşeyden fedakarlık yapmanın yada sana ait olabilicek bir şeyin tapusunu başkasına verebilmekten hiç zevk almadın mı? bazen hakkın olan birşeyin bile başkasını incitebiliceğini yada rahatsız edebiliceğini düşünerek çekinmedin mi? neden topluluk olamadın seni ayıran neydi? senin yüzünden bile utanmaktan yoruldum. ama severek yoruldum. seninle birşey paylaştım ben, kendim gördüm seni, sen kendi hayatını yaşarken. çok utanıyorum ben kendimden, herşeyden, herkesden.ama göz göze gelebildiğim insan çok az. sıradan insanı metropolde sıradan bir insansan anlayabiliyorsun. utanç, saygı, sevgi, duygu ne demek hepsini çok daha iyi anlıyorsun. belki bir an gözlerime baksan beni çok mutlu ederdin, olsun. bir kalp atışında, o yaz sıcağında, bir damla gözyaşıyla bitti zaten benim için haziran.
