birlikte olduğunuz insanı tanırsınız blöf atıp atmadığını yapıp yapamayacağını bilirsiniz. ki gerçekten en yakın çözüm olarak görülebilir bazen size kendinizden vazgeçmek. ama o an sorarsınız kendinize..
"tamam mı yoksa her şeye, herkese rağmen devam mı?.."
bu soruya verdiğiniz cevaba, kendinize verdiğiniz değere ve karşınızdaki insanın yaptıklarına göre şekillenir hayatınız. önce "benim ondan başka kimseye verecek hiçbir şeyim yok" psikolojisine girersiniz. sevginizi, güveninizi ve boşa çıkan her şeyinizi sorgularsınız sonra devam etmeye karar verirsiniz. yaşanacak çok şey olduğunu hatta belki "yiyilecek çok kazık olduğunu" düşünür toparlanır, daha da güçlü bir şekilde hayatınıza devam edersiniz. bu arada kimseyle bi şeyler yaşamamaya çalışmanızı tavsiye ederim naçizane önerimdir. zira hayatınıza giren insanları harcarsınız bu dönemde sonra bir de oturur bunlar için üzülürsünüz hem de çok. mümkün mertebe arkadaşlarınızla eğlenin, dışarı çıkın, yiyin için gezin hayatınızın tadına varın. tek amacınız kendinizi mutlu etmek olsun. ve unutmayın ki şu hayatta kimse sizden kıymetli değil. kimse için kendinizden vazgeçmeye değmez -hele ki sizden çoktan vazgeçmiş biri için asla- hayat güzel, tadını çıkarın. emin olun her şey çok daha iyi olacak. gidenin yeri de elbet doldurulacak. yeter ki siz devam edebilin, yeter ki önünüzü görün.
