senden vazgeçeli uzun zaman olmuş aslında. yine de aklımı karıştırmada üzerine yok..
sana değer miydi? asla,sen bunu hak eden biri değildin..bu aşk fazlaydı sana...
ama yine de duyduğum her şarkının sözü bana seni hatırlatıyor malesef.. keşke seni hiç tanımasaydım,o gülen gözlerine bakmasaydım,o iç titreten sesini hiç duymasaydım..
ama şuna adım kadar eminim, pişman olacaksın ama pişman olduğunda sana açık bir kapım bile olmayacak..
kimse seni benim kadar sevmedi, sevemez..ağlayarak geleceksin kapıma..
ben ihanetini affetmedim.. seni affetmedim, senin kendini de affetmene de izin vermedim, vermeyeceğim..
--spoiler--
bugün biraz gerginim yine,
sesim değişik gelebilir biraz,
ama sen anlarsın, bana katlanırsın...
tuhaf laflar edebilirim,
seni belki üzebilirim,
ama sen susarsın, çünkü beni tanırsın...
öyle çabuk kızma derdin hep,
bu kadar da kolay alınma,
o zaman beni sar,
hadi sarıl bana,
değişmez huylar bilirsin,
bir kere de sen dene alışmayı!
ben göğsüne yatarken
böyle derin nefes alma
bu ara ihtiyaım var sana
ellerimi sakın bırakma
bana huzur veren tek yer senin yanın unutma
gün varıncaya kadar sabaha
sakın hiçbir yere kalkma
fazla bişey istemem
sadece dur burda...
--spoiler--
bu yazıyı yazmamın tek sebebi, kafam karışık biraz.. içimi boşaltmalıydım onun için yazdım..
sanma ki sana değer verdiğim için yazdım bu satırları.. allah yolunu ve bahtını açık etsin.. artık senin için yokum,ama senin için de mutluluk diye bir kavram yok biliyorum..tüm anılarımızı, mutluluğumuzu ve yalanlarını ben aldım.bir de sendeki beni.. artık kendi haline bıraktım seni, istediğin gibi...
mutlu musun şimdi??
