dış dünyadan izole yaşamaktır bir nevi. dışarıdakiler yabancıdır ve bir dostoyevski kahramanı kadar içinde yaşamaktadır kendi hayatını, tüm yüzleşmeleri ve acılarıyla birlikte.
sosyalliğe henüz zaman vardır. doğması gereken yumurta misali oluşturmaktadır kendi insan halini kendi içinde.
ve sonra sıkılıp sosyalleşecektir bu ruh civcivi...
