Git dedim evimden. Kendini yere attı, bacağıma sarıldı ağlıyordu, gitmeyeceğim diyordu. Nefes alamıyordu ağlamaktan. Serde humanizm vardı. Sarıldım, "Tamam geçti." dedim. Bana asla merhamet göstermemiş ona, merhamet gösterdim. Ne yapsa ne etse de, kıyamazdım ki ben ona, gözyaşlarına ölürdüm.
