gabriel byrne tarafından canlandırılan psikiyatristin terapi seanslarını izliyoruz. her gün farklı bir hasta ile terapi yapan psikiyatrist haftanın son günü kendisi terapiye gidiyor. bu şekilde dile getirildiğinde hareketsiz, insanların sadece konuşmalarını izlediğimiz sıkıcı ve durağan bir dizi izlenimi bırakıyor belki, ancak aksine ruhsal boyutta yaşanan patlamalar, kızgınlıklar ya da takıntılar ile durağan ya da sıkıcı tanımlamasının oldukça dışında kalıyor.
yaşanan bütün hadiseleri görmüyoruz, sadece bize anlatılıyor. bu nedenle oyunculuğun tamamen ön plana çıkmasını sağlıyor ve özellikle gabriel byrne bu işi süper kotarıyor. genelde dizileri uzun maratonlar halinde izleyen bi insan olarak söyleyebilirim ki bu dizi tek solukta izlenebilecek bir dizi değil. evet merak uyandırıyor ve de çok güzel bir dizi, ancak insanı geren de bir ağırlığı var.
