nereden bakarsan bak hapı yutmuş görünüyor. şimdiki cemaat akp kavgasıyla bu hapı yutmuşluğun nereye varacağı da iyice meçhul. dış politikası resmen sıçmış durumda. neden iflas bayrağını çekmediğini anlayamıyorum. başbakan kendi fevri tavrıyla israil'le köprüleri attığından beri sürekli alan kaybettik. arap baharı dalgasında abd'nin gazı ve davutoğlu'nun hayalleri sebebiyle alan kapacağız derken türkiye'nin bütün imajı yerle bir oldu. alman basını davutoğlu için "o bir aptal ve bütün dünya bunu biliyor" diyecek kadar oldu rezilliğimizin boyutu.
siyasal islam işte bu. atatürk'ün yüz yıl önce görüp savunma sistemi oluşturduğu zaafın tüm direncini kırıp koskoca imparatorluğu parçalayan yapıyı biz tekrar inşa ettik ve uçuruma doğru sürükleniyoruz sanırım. dini, imanı, ruhu para olmuş coğrafyada sen iyi niyetle, dostluk, kardeşlik üzerine iş kurmaya çalışırken herkes tarafından göt gibi bırakılmaya karşı o kadar savunmasızsın ki, 3-4 yıl içinde bütün durum tersine dönüp tepe taklak bir hal aldı. bi ara ben de lan noluyo osmanlı mı olduk derken gelinen nokta selahattin demirtaş'ın yüzümüze çarptığı gibi sıfır sorun derken sıfır komşu ve türkiye'yle iyi ilişkileri olan tek cephe kürt bölgesel yönetimi kalmış. en son ırak merkezi yönetimi de hava sahasını bize kapatmış barzani'yle imzalanan petrol anlaşması yüzünden.
içerdeki durum da iyice karışık. gezi olaylarında insanlar terörist muamelesi gördüler, aşırı şiddete maruz kaldılar ve bence bu pek çok kesimde şaşkınlık yarattı. eylemler ölü doğmuş bebek etkisi yapmış olabilir ama ilerleyen yıllarda tekrar yaşam belirtileri gösterebilir. çünkü bence gittiğimiz nokta milletin tekrar kendi kaderini çizmesini gerektirecek bir noktaymış gibi görünüyor.
cemmat akp savaşı zaten tam pandoranın kutusu. nereye gideceği, nerede biteceği , nasıl biteceği kimse tarafından öngörülemiyor sanırım. bu ülkenin kaderini belirleyecek zaten göreceğiz.
bir de kürt olaylarının geldiği nokta var ki bence en sakatı da bu. ben hayatımda hiçbir zaman kürt düşmanı olmadım. hatta askeri vesayetin yoğun yaşandığı yıllarda dahi kürtlere karşı anlayışlı olmalıyız diyordum. 5-6 sene önce kürt kökenli vatandaşlarla oturup konuştuğumuzda "keşke herkes senin gibi düşünse diye tepki veriyorlardı". bugün aynı konuşmaları olurken "masal anlatmayın abi geçiceksin o işleri" tepkisi geliyor. sanki 5 yıl içinde savaş kaybetmişiz de barış anlaşmasının şartlarına boyun eğmek zorundaymışız gibi bir durum sezinliyorum geldiğimiz noktada ben ama hayırlısı bakalım. **
ve işin ilginci tüm bunlar türkiye tarihinin en güçlü iktidarı döneminde oluyor.
asker, türkiye'nin alanını çok daraltıyordu. kalın duvarla çevrelemiş gibiydi. dışarı çıkacağız diye o duvarlar yıkıldı. dışarı çıkamadığımız gibi içeri girmelerine de engel olamadık. hedef 2023 falan derken 2023'te yeni bir kurtarıcı arıyor olarak bulabiliriz kendimizi. milletimiz kendi kaderini kendi eline almak zorunda sanırım artık. yoksa boku yiyeceğiz. tayyib'e biat et, fethullah'a biat et, baykal'a et, kılıçdaroğlu'na et, bahçeli'ye et, askere et derken iyice göte getirildik haberimiz yok. bir de şimdi cemaat akp savaşı derken istikrarsızlaşırsak iyice lime lime ederler bizi gibime geliyor.
