git gide amacından uzaklaştığını düşündüğüm, tekelleşen ve gerek yiyeceklerle gerekse orda çalışan insanların tavırlarıyla insan yerine konmadığımızı hissettiren (özellikle de kendine güvenlik diyen ve hemen hemen hepsinin bizden nefret ettiğini düşündüğüm insanların, son gece otuz kişilik bir grupla **"höyyytt" kıvamında çadır alanını basıp, neşemizin içine sıçtıktan sonra bir açıklama bile yapmadan gitmeleri esnasında hissettiğimiz durumdur) festival olmuştur. köpek gibi eğlenmemize rağmen *olayların bu şekilde gelişmesi biraz can sıkıcı.
tabiki de herşeye rağmen varlığından çok mutlu olduğumuz, inşallah hiç bitmez, bu can sıkıcı olaylar da düzelir dediğimiz festival.
