2 yıl evvel bir arkadaşlığımı arakdaşımın zaten huzursuz bir ruh hali olan beni daha fazla huzursuz etmesi, negatif bakış açısıyla beni yoruyor olması ve mızmız hallerinden yorulduğumu dile getirerek bitirmiştim.
Yine ara sıra görüşür konuşurduk ama her ikimizde diken üzerindeydik.
Ona görüşmemiz gerektiğini söylediğimde gerçekten dostluk istediğinde ve karşındakiyle dertleşmek, hasbihal etmek kavramların öğrendiğinde bana gel demiştim.
"pişman olduğun zaman, huzur bulduğun zaman, zevke doyduğun zaman dönebilirsin, ben yine burada olacağım, yaralarını saracağım, seni anlayacağım, ben yine burada olacağım, yaralarını saracağım, halinden anlayacağım"
Öyle de oldu. insan sadece sevgilisinden ayrılmazmış, ben bugün bunu gördüm.
