Bugün ilk defa günlük yazmak geldi içimden. Belki de bu benim ilk ve son günlüğüm. Çünkü ne zaman günlük yazmaya karar versem bunun çok gereksiz olduğunu düşünüyor, yapacağım diğer şeylerin daha faydalı olacağına inanıyorum. herneyse.
Bu sıralar kendimi suçlu hissediyorum. Son zamanlarda kendime pek iyi bakmıyorum. ihmal ettim herşeyi. göya kaçıyorum kendimce, kendimce uzaklaşıyorum insanlardan, dostlarımdan, ailemden, kısacası herşeyden. bu tabii ki de benim hatam. ama çok yakın olunca da sorun çıkıyordu. belki de o yüzden bu kaçışım. belki de değer verdiğim herşeyi elimde tutmak için bu çabam.
bilemiyorum. Nerede yanlış yaptığımı gerçekten bilemiyorum. her kimin kalbini kırdıysam özür diliyorum. ama bana kim kırgın onu da bilmiyorum. Neyse Allah biliyordur. Acaba ondan rica etsem benim yerime özür diler mi? hiç allah bir kul için başka bir kuldan özür diler mi? bu soruları ilk defa soruyorum kendime. şimdi bu günlüğü nasıl bitireceğimi düşünüyorum. Sahi ne yazılır ki sonuna veda cümlesi olarak? ilk defa günlük yazdığım için bilmiyorum. buldum. ''Görüşmek üzere'' iyi bir veda cümlesi. bu tekrar görüşeceğimiz anlamına geliyor hem.
umarım bu son günlüğüm olmaz. Kendini ihmal etme dostum. görüşmek üzere...
