Onlar ne analarının, ne babalarının ne de öğretmenlerinin çocukları...
Onlar sınav çocukları...
Bugün gözlerindeki korkuyu, içlerindekiş telaşı gördüm.
Her zaman parlayan gözler sönmüş telaş ve endişe içinde gerilen ağızlar sıkıca kapanmıştı.
Kimisi;
- iyi not almazsam annem babam çok üzülür mü?
Kimisi;
- Arkadaşlarım ya benden iyi puan alırsa?
Kimisi;
- Beni kimse umursamıyor başarılı olsam ne değişecek
diye düşünüyordu.
Yazık değil mi bu kuzucuklara?
Bırakın sokaklarda cirit atsınlar. Bırakın sadece okul başarı notlarıyla girsinler hak ettikleri liselere...
Ama önce lütfen, ana baba torpili yapan, kendi dersini saçma sapan şeylerle dolduran, görevini kötüye kullanan ve binlerce çocuğun kul hakkına giren meslektaşlarımdan kurtarın bizi...
Lütfen! eğitim sistemini sınava tabi tutmayın artık. Yatarak para kazanıyorum diyen çarpık zihniyeti değiştirin!
Çünkü onlar bir kurşun kalem, bir silgi ve karşılarında doldurmaları gereken boşluklarla boğuşan sınav çocukları...
