sistem oyuncakları, yaramaz çocuklar derken yazdıklarını elimden geldiğince okumaya çabaladığım sosyalist ve üçüncü nesil yazar. emek ve milliyetçilik ekseninde pek güzel şeyler söylemekte. ve fakat, elbette ki kendi perspektifinden mehmet ufuk uras'a eleştirel bir tavırla yakınsarken baskın oran-tkp eşdeğerliğini nasıl yorumlamakta merak etmekteyim. zira iki kanadın yorumlarının adalet ve kalkınma partisi, demokrasi, avrupa birliği konularında pek öyle çakıştığı söylenemez. ezberi bozalım, aşkı ve devrimi savunalım derken reel zeminlerde kaygan mecralardan medet ummak, madem "sol" sınıfsal bir karşılık olarak tanımlanıyorsa "emek cephesi" demeyip yurtsever cephe demek [emeğin serbest dolaşımı yerine, statüko devletçiliğini kovalayan, iletişim devrimi kapıdayken dişli çarklar gölgesinde devrimi yerelden evrensele taşımayı boş geçen], yeri geldiğinde çeşitli konferanslarda adalet ve kalkınma partisi'nin demokrasi kahramanı ilan edip gerekirse oy bile veririm demek hangi sosyalist tavırla bağdaşır?
teorik olarak bir sapma, stratejik olarak da bir yanlış içindeysem affola!
