Bir telefon hayatımı değiştirdi. Kitabımı değiştirdi. Sanırım beni değiştirdi. Hayatımdaki kocaman yalanları bir gerçek yerle bir etti. Bir doğru tüm yanlışları silebiliyormuş demekki. Söylesenize ben mutlu olmayayım da kim olsun? Ben gülmeyeyim de kim gülsün? Ben istanbul' daki yabancı adam, yalnız başına ve mutlu. Sövmüyorum artık. Sövülecek birşey yokmuş çünkü. Sövmem gereken tek kişi benim. Nasıl bu kadar salak olabilirim? Yapamadıklarıma sövmeliyim. Çalışmadığım, umutsuzluga kapıldıgım günlere sövmeliyim. Cesaret, doğruluk, adalet, özgürlük! işte bu. işte ben.
