Malesef verilen örnekler hiçbir zaman tam karşılayamamıştır bu durumu. Entrylerde gördüğüm araba çarpışması örneğine bakacak olursak iyi hoş ben arabaların çarpışacağını önceden görebiliyorum ama o arabaları o kadar hızlı gidebilecek şekilde yaratan o yolu yaratan o çevresel koşulları sağlayan yaratıcı ben değilim. Bir iradeye sahip olduğumuz da bir gerçek Allah'ın bilmesi iyi yada kötü davranışları bizim kendi isteğimizle yapmadığımız anlamınada gelmiyor bunada tamam. Fakat Allah sonucunu ta beni yaratmadan bildiği bir sınava neden sürüklesin. Sonuç olarak şuan bile öldüğümde benim hangi tarafa gideceğimi biliyor sıkıntı yaratan nokta bu yoksa hepimiz bulunduğumuz davranışları kendi irademizle yaptığımız kanısındayız. Bu durum insan beynini yoran bir karmaşadır tıpkı sonsuzluk gibi. insan iradesi önce sonsuzluğuda kabul edemez yanlış gelir. En basitinden önce evrenin sonunun olduğunu varsayarız ki öylede görünür. Peki Sonunda ne var yeni birşey sonra birşey daha sonra birşey daha bir nevi sonsuzluğu kabul etmeyerek sonsuzluğu kabul etmek durumunda kalırız. Sonsuzluk kavramını bilmediğimiz halde bir şekilde kabul ettik şimdi biraz yayalım sonsuzluğu somut bir şekilde mantıklı bir şekilde kabul edebiliyorsak neden sonsuz yaşamı kabul edemeyelim ki? Aklımız almasada sonsuz bir hayat düşünün hiç bitmiyor sonsuz. yani gelecek diye birşey yok ortada çünkü zaman diye birşey yok. Şimdi inançta illa bir mantık arayacağız ya. bence zamanın olmadığı bir ortamda yaratıcının bizim yaşadığımız bizim için var olan geleceği bilmesinde de bir mantık hatası yoktur.
