Durakta bekleyen bir kisi vardi, gelen otobuse binip istedigim yere gidip gidemeyecegimi sordum, nazik bir dille cevapladi.
Duragima gelmistim otobusten indim, ayni kisi de inmisti. iki yol vardi; ben saga gittim, o ise sola...
Bir kac yere ugrayip her zaman gittigim kafeye gittim. Her zamanki masama oturdum ama ilk defa gazeteler masada degildi, yan masada duruyorlardi.
Gazeteyi rica ettim arkasi donuk kisiden,
ayni kisi cikti, yine ayni kibarlikla tabi dedi buyrun.
isim bittiginde disarida saganak yagmur vardi. Semsiyemle giderken onunda onumde oldugunu fark ettim, semsiyeyi paylasmak ister misiniz diye sormak kabalik olacakti, sormadim.
Yoluma devam ettim...
Ara sokaklardan gectikten sonra caddeme cikmistim ve karsidan tekerlekli sandalyede ki kadin islanmasin diye arabasini itenin o oldugunuzu fark ettim,
Dunyada hala iyi insanlar var...
Hos tesaduflerdi.
