çok sığ yürüyen bir tartışmanın fitili ateşleyen sorusudur. hakarete gerek yok. soru yanlış, çözümlemeler yanlış.
başta anlatılan hikaye, sadece bir hikaye. ehl-i sünnet tarafından bakılınca da haklı değil soru. mevleviler ehl-i sünnetten değil mi? nasıl oluyor da neyle, tamburla, zille sema dönüyorlar, hem niçin? folklorik zenginlik olsun diye mi?
müzik, çok eski yıllardan beri insanın tanrı'ya ulaşmasına vesile olmuş. ritim ve melodi bu işte yöreden yöreye farklı etkiler gösteriyor.
ahmet yesevi hazretleri, buharadan yesi'ye döndükleri zaman hafi zikir (gizli, sessiz) yapıyordu. Baktı ki yöre ahalisi bu zikirden etkilenmiyor, gırtlaktan ses çıkararak yapılan ve bütün orta asya'daki şamanik unsurlarda bulunan bir yöntemle zikir yapmaya başladı ve tesirini kısa sürede gördü.
ıtri'nin salat'ını bayramlarda seyranlarda camilerde belli bir usulle, bir dini müzik olarak icra etmiyor muyuz? Ya mevlitler?
yani cahillik almış başını gitmiş...
bana sorarsanız her türlü müzik aletiyle ibadet olur. Eğer isveçli bir grup müslüman, duygu yükünü çocukluktan beri duydukları piyano ile aktarıyorlarsa, camide piyano bile çalınır.
gelenek güzel şeydir. yaşatılması da gerekir. ama gelenek hakk'ın önüne geçip taassup haline dönüşürse o tehlikelidir. çekilmez.
