yahu ömrüm boyunca duydum bu "atasözlerini". hatta daha komik şeylerle karşılaştım. "ermeni böyle mi oluyormuş?" dedi bana sınıf arkadaşım, pantolonumun içine sakladığım kuyruğumu görmediği için. bunu söyleyenlerden, böyle düşünenlerden nefret ettim mi? hayır etmedim, çünkü ben kimseden nefret etmem. ermeniyim ama etmem lan!!! bir kendimden ettim bugüne kadar nefret. bu hakaretleri sıra sıra tepeme yağdıran insanlarla dolu bir ülkede hala kaldığım, gidip adam yerine konacağım bir ülkede yaşamadığım için. ne farkedecek ki? orda da türklerin adam yerine konmadığını görünce üzülmeyecek miyim sanki? benimle aynı dili konuşan, istanbula aşık başka birisi fransa'da ya da amerika'da türk olduğu için hakaret görünce üzülmeyecek miyim?
ermeniyim ama üzüleceğim!!! çünkü ermeniyim, o yüzden saman kafalarla uğraşmak ne demek, dişini sıkmak, sabretmek ne demek bilirim.
edit: bu entry forum ve chat tarzı olduğu için silinecektir. ama biriniz bile okuyup neler hissettiğimi anlarsanız bu ülke için bir kazançtır.
