toplumsal bir sorun olarak görünen, yüz yüze görüşmelerden çok herkesin evinde odasına çekilip bilgisayarının başından pıtı pıtı bulduğu insanların aslında ne kadar güvenilir olduklarının sorgulanması ve sonucunda da yaşanması mümkün bir hayÂl kırıklığının adıdır.
matematiksel bir ifÂde ile örneklersek, karşı tarafa verilen 100 birimlik bir sevgi, size 40-50 birim olarak geri dönüyorsa bunun adı, bu ilişki için bir hayÂl kırıklığıdır. üstelik bu durumda "kişi hatÂlıdır" diye bir durum da kesin olarak söylenemez. ne derler; sen elmayı seviyorsan elma da seni sevmek zorunda değil...
basit bir arkadaşlıktan karşılıksız beslenen bir aşka kadar uzanır. gözlemleri çoktur. ancak hayatta her şeyi "görmek" de doğru değildir. çünkü bir süre sonra herkesin hatâ yaptığı, yanlış yaptığı, kalp kırdığı görülebilir. bâzı şeylerin geri dönüşü olmaz. onun dışında her yapılan yanlış sonucu kişiyi eleştiri bombardımanına tutmak doğru değildir.
"kimse beni sevmiyor" hissi ile yorganını başına çekip saatler geçirmektense bu durum kabullenilmeli ve artık yol verilmesi gerekenlerin serbest bırakılması gerçeği kavranmalıdır.
eskiden saatlerce konuştuğunuz insanlar bir gün değişebilir, sonradan farkedersiniz ki bu, o kişinin karakteristik bir özelliği imiş. bir anda sırt çevirebilirlermiş. bu tür şeylere hazırlıklı olmak büyük pişmanlıkların önüne geçmek için gereklidir.
... ve sevdiği kadar yaklaşmak en doğru olanıdır. geldiği kadar, yaklaştığı kadar, önemsediği kadar.
