zamanında yetinmek mutlu ediyordu. daha fazlasına aç değildik. gerçekten sadakat ve sevgi vardı ya da sadakatsizliğimizi bilmemek daha kolaydı.
sevgilinin bir çiçek aldığı zamanlar toluyordu, akşamları dondurma yeme bahanesiyle iki sokak ötede ki dondurmacıda buluşup yürürken külahlarımızı tüketir, içimize sevgilimizden, onun doyamadığımız cemalinden anlar biriktirirdik.
okuldan eve birlikte dönmek, komşulara rağmen ve kapıda beklerken ona bir bardak su vermek.
gece kısıtlı kontörlerle çağrılaşmak,
defterin arasına not bırakmak,
askerde mektup beklemek, gün saymak, tatillerde görüşmek için bahane aramak,,
..
..
itirafmdır;
paranın ve teknolojinin yok ettiği " özel hayat " eksikliğin, paranoyaklaştırdı.
bilmemenin verdiği sadakate güveniyordum.
şarkılar armağan ederdim, sadece zamanı durduran şarkıları, sadece zamanımı durduran adama,,
itirafımdır;
hüsnü arıkan & birsen tezer / hoş geldin.
geceyi çıplaklaştırıyor,
yalnızlığıma tecavüz ediyor,
bir piç daha doğurtuyor,
yalnız bir piç daha..
