kardeşimi kölem gibi kullandığım yıllar. *
her şeyi kardeşimden istediğimi fark edince bu davranışımı değiştirmek istedim.
lan utanmasam benim yerime sen su iç, sen çiş yap diyecektim.
bir gün çay yapmısız maç izlemek için tv nin karşısına geçmişiz. lakin şekeri unutmuşuz. her zamanki yerime oturan kardeşimi kaldırdıktan sonra paşa koltuğuna kuruldum ben. kardeşime dönerek,
- olum şeker almadık la git şeker getir..
diyecektim ki demedim. o an şekeri bırakmaya karar verdim. çünkü kardeşim her dediğimi değişik tehditlerimle yapmak zorunda kalıyordu.
mesela şekeri getirmezse terli terli soğuk su içtiğini babama söyleyebilirdim.*
kardeşim şöyle dedi bu kez,
- abi ya şeker getir.
- olum ben şekersiz içiyorum ahahah sen getir.
- getiririm şeker vermem ama.
- verme olum şekersiz içiyorum artık.
- alacağın olsun abi ya.
- ehehe.
o gün bugün dür şeker kullanmam çayda. 23 yaşına merdiven dayamış biri olarak tam 8 sene geçmiş. o günden sonra ne zaman biri şeker istese "kanka ben şeker kullanmıyorum zaten git sen al." cümlesini kurmusumdur.
