küçüklüğümde teyzem ve yengem (dayımın hanımı) tarafından sürekli maruz kaldığım başka bir soruyu aklıma getirmiştir.
Böyle beş metre karşımda yanyana durup, ellerini kucaklayacak şekilde yaparlar, "bana gel hadi sana şeker verecem" gibi türlü vaatlerle kendilerine çekmeye çalışırlardı.
En çok burada zorluk çekerdim. Yengeme gitsem teyzem : "küstüm sana" derdi, teyzeme gitsem yengem : kolumu ısırırdı, yanağımı ısırırdı. Ağlatırdı beni. Ne günlerdi be.