Şöyle bir anektot paylaşılmış sayın tameris. Yanlış anlaşılmasın bunu paylaşıyorum diye cemaat üyesi sanmayın beni. Sanırım Mustafa belgeselinde izlemiştim buna benzer bir bölümü. Tam olarak hangi belgesel emin değilim ama izlediğime eminim, buyrun efem:
1935 yılında tesadüfen Ankara Cebeci'deki Şehnaz Hanım'ın aile albümünden çıkmış olan bu fotoğrafı büyük bir sevinçle hemen Atatürk'e ulaştırırlar. Sağdan bakar, soldan bakar, büyüttürür. Hayır, küçük yaşta kaybettiği babasının görüntüsü, fotoğraftakine hiç benzememektedir. Atatürk'ün içi 'resimdeki adam'a bir türlü ısınamamıştır. Nitekim Falih Rıfkı Atay'ın Çankaya adlı kitabında yazdığı üzere Atatürk, sonunda Bu bizim peder değildir diye kestirip atmak zorunda kalmıştır.
Ne çare ki, onun inkâr ettiği pederin fotoğrafı kitaplara girmiştir bir kere, artık hangi babayiğit çıkartabilir.
Ayrıca önceki entryde belirttiğim üzre Atatürk fotoğrafı gördüğünde 'ki o an fotoğrafı çankaya da değil başka bir zaman kitaplarda mecmualarda Atatürkün hayatını millete anlatacak heryerde kullanılacak fotoğraf gösterildiğinde' gülümseyerek söylemiştir benzediğini.
