yazarın tebrik edilesice yazısıdır.beni iş gücün arasında yıılık izinlerde kullanabildiğimiz seyahatlere , o seyahatlerdeki ve dönüşlerdeki düşüncelerime götürmüş, tıpatıp tercüman olmuştur.tabi klasik olacak ama insan hayalleri ile yaşar.bir nevi manevi tatmin yöntemidir.evet doğrudur dönüşlerde büyü kaybolmuştur fakat hayallerimiz bitmemiştir.her ne kadar gerçeklerle yaşasakta o hayallerimiz hep yanımızda sağımızda solumuzda olacaktır.ısrarla , peşimizi bırakmadan.bu da güzel birşey.
