türk edebiyatının ismi en çok yaygınlaşmış şairlerinden. şiirlerinde konu ettiği romantizm ve erotizm günümüzde birçok kişiye keyif vermekte ve birçok insan cemal süreya'nın şiirlerini çok sevmektedir.
kabaran muhalif damarımdan dolayı değil ama ben bir türlü sevemedim bu adamı da şiirlerini de. adamı niye sevmiyorsun diye sorarsanız eğer, şiirleri ve hakkında yazılmış onca şey beni duyguya rahatlıkla götürebiliyor. şiirlerinin oldukça zorlama ve varolmamış ulvi aşklara yazılmış olduğunu hissediyorum.
iki çay söylemiştik orda, biri açık,
keşke yalnız bunun için sevseydim seni
bu dizeler bana oldukça zorlama geliyor. buradaki çay imgesi samimiyeti sağlamak için mi? ayrıca niye insan bunun için sevilsin ki? hayır odun değilim. realist gözükmeye çalışan duygusuz adamlardan da değilim. sadece bir türlü oturtamıyorum kafamda bu saçma dizeleri.
aşk şiirinin son iki mısrasını ele alayım bir de;
''memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
sonrası iyilik güzellik. ''
bu ne lan? şiirin sonu resmen aceleye gelmiş gibi. tam yazarken kapı çalmış apar topar kalemi kağıdı kaldırmadan önce şiiri tamamlamış gibi.
trollük yapmıyorum gerçekten sevemiyorum bu adamın şiirlerini.
