Her gün bir kez daha ölüyorum. ve her gün tekrar tekrar inandırıyorum kendimi, yaşamın güzel olabileceği yalanına. kendi söyledigim yalana kendim de inanıyorum. iyi bir yalancıyım. ancak hep kendime yalan söylüyorum. hayatımda o kadar büyük yalanlar varki kendime yutturdugum. başkalarına yalan söyleyemeye gerek bile duymuyorum. aynı zamanda her yalana inanan safın tekiyim. ekmek arası hayallerim vardı benim. bir gün mutlaka dediklerim.şimdi soruyorum ey insanlık yalancı ben miyim? kötü olan ben miyim? söylesenize. yoksa beni bu ugurda yakan yıkan sizler mi ? söylesinize ne istediniz benden? zaten az olan, kendime bile yettiremedigim sevgimden. ne istediniz? söyleyin. tabii söyleyecek cesaretiniz varsa.
