günlerdir nerde olduğunu bile bilmediğim hiç çalmayan telefonum,gecenin bi yarısı uyanıp etrafıma baktıran ve günün tüm saatlerinde gelen uykum,her dakika sıkılan bir canım, bu sıkıntısından kaynaklı sürekli olan bir açlık isteğim ve dinmeyen iştahım, oturduğum zaman hiç kalkmayasım, kalktığım zaman da sürekli oturasım var,heyecan kavramım yok ,en çok sevdiğim saçmalamak ve onu bile yapamıyorum artık, günlük tutsam sayfaların arasına karbon kağıdı koyup yazardım o derece aynılık. Sanırım depresyondayım.Ve yine sanmıyorum çok eminim okuldan ve sabahları erken uyanmaktan nefret ediyorum.
