3.
-
Canımı yakıyor ağacın gölgesi,
çıkarıp suya atıyorum en eski hücremi ve
acımın eseri teni.
Ağaç, çok gülüyor gecenin çıplak ayaklarına,
sarho$uz hepimiz tav$an dudaklardan ruhlarımıza kadar
hüznü ho$gör; nasılsa yarın pazar.
ellerimiz uyur, biz bedenlerimizi parka götürürüz azar azar.
..kucuk iskender..
