ben odada yalnız başıma uyurken kapının önünde dikilen direk. Resmen anamı ağlatmıştı, ne denli bir saplantıysa, geceleri korku krizleri geçiriyordum. Ne zaman büyüdüm, ne zaman o korku kayboldu, hiç hatırlamıyorum. "Sikmese bari" tadındaki tek derdim o olarak kalsaydı ne güzel olurdu..
