"Kültürün para ettiği öğretilmemiş de ondan." diye cevaplanabilecek olan.
Türk erkeğine** bir zamanlar "Bilim insanı olma, aç kalırsın." dediler, o da gitti tıp yazdı. Az kalsın doktor oluyordu. Paraya boğuluyordu. Belki de mühendis oluyordu az kalsın. Sonuç değişmezdi, yine paraya boğuluyordu.
Ama o da ne, Türk erkeği baktı ki bu böyle olmuyor. Zihin denen şeyi kalıplar içerisinde tuzla buz etmeye çalışıyorlar.. Kendi bildiğini okudu. Şimdi gönlünce okuyor, eleştiriyor, parası yok ama çok değerli bir şeyi var: Onu 76 gün boyunca karanlık bir odada bıraktıklarında ona ahbaplık edebilecek bir beyni.
Nazım söyler:
"lâkin yenilmedik,
kafam:
ikinci bir insandı yanımda."
der. işte aynen öyle. Kafan, ikinci bir insan olacak yanında. Yalnızlıktan kokuşacaksın belki ama o kokuyla gurur duyacaksın, senin kokun o. Kültürlü dedikleri şey budur işte. Kafan ikinci bir insan olacak yanında.
