DOkuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi'ndeydim** ve o sıralar bir hemşire vardı birkaç gün üst üste otobüste dikkatimi çeken. Aynı yere gidiyorduk staj için. Bir gün onun da bakışlarından cesaret alarak, indiği yerde* indim, gittim, kolundan tutup çevirdim ve dudaklarına yapıştım. hiç itmedi, başta şaşkınlığın vermiş olduğu şokla donuktu ama sonradan açıldı o da. Öyle bir 30 saniyeden sonra durup birbirimize baktık ve bir 30 saniye daha...
Sonra 1 yıllık bir serüven başladı. Her insandan öğrenecek bir şeyimiz var, çok şey öğrenmiştim ondan. 2 ay önce ölüm haberini aldım. Trafik kazası. Teşekkür etmiş olayım ona buradan madem. işte böyle bir şekildir tanım istenirse eğer.
