cevap 1:gerçek imana sahip bir kimse herhangi bir düşüncesinin dinle çelişeceğinden korkmaz. eğer bilmediği bir konuda atıp tutmuyorsa bu da onun tercihidir. ama her insanın içersinde vicdan denen bir terazinin olduğuna ve bunun o kişiyi doğru yola sevk edebileceğine inanır. buna en büyük örnek hazreti ibrahim'dir.
cevap 2: evet dünya bir sınav yeridir. ama bu inananlar için bir tembellik kapısı değildir. en azından öyle emredilmiştir. "Hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya çalış, yarın ölecekmiş gibi de ahirete çalış"(Câmius-Sagîr, II/12, Hadis No:1201) hadisi bunun ehemmiyetini açıklar zannımca.
cevap 3: sorgulamadan ve icattan uzak olduğu iddiası ilk emri "oku" olan bir dine atılabilecek en büyük iftiradır. islami coğrafyada nerdeyse varolan bütün bilim dallarında çok büyük alimler yetişmiş, avrupalılar onlardan ders alabilmek için kapılarında kuyruğa girmiştir. farabi, harezmi, ibni sina, biruni, ali kuşçu ve daha onlarca bilim adamı yetişmiştir islam coğrafyasında.
cevap 4: felsefe dinle bir güzel de yürür. birçok uluslararası kabul görmüş islam filozofu mevcuttur. düşünmek islamda hiçbir şekilde yasaklanmamıştır. hangi düşünce olursa olsun insanı cehennemlik etmez. allah insana aklı düşünsün diye vermiştir. yani islamda düşünmek değil düşünmemek bir ayıptır bile diyebiliriz.
