hayvan sevgisi kavrami pek gelismemis biriyimdir ama sikintili durum oldugunu aci bir aniyla anlamistim.
cocukken hali saha macimiz vardi, agzimizda alismis mahalle maci vardi yani. subay cocuklariyla biz astsubay cocuklari mac yapcaz. bu sinifsal cekismeler heryerde oldugu gibi biz cocuklar arasinda bile vardi. boyle olunca mac oncesi ortam gergin goren de el clasicoya cikicaz sanir. (azicik askeriye muhabbetlerini bilen yada asker cocugu olanlar daha iyi anlar. orduevleri ayridir lojmanlar ayridir assubaylar subaylarin, isin acigi onlara daha iyi bir hizmet sunulur. neyse...subay cocuklarina en azindan saha da onlardan ustum oldugumuzu kanitlayacaz yani.. )
konuyu bagliyorum durun okumaya devam.
mac baslicak bizim takimin kalecisi yok, kaleci de wakabayasi gibiydi bizim kaptandi zaten herkes bekliyor karsidaki elemanlar dasak geciyor gerildik beklemekten.. ben gidip bakiyim dedim mac saatini de biliyor cocuk kesin gelmis olmasi lazim.
abi vardim evine kapiyi acsin saydiracam olum niye gelmiyon satiyosun bizi diye, bu kapiyi yarim acti gozleri kipkirmizi boyle sarap icmis gibi, aglamaktan anime gibi kalmis gozleri.. lavugun kusu vardi kapiya sikismis olmus onun yasini tutuyorlar. maca gelmedi bende bisey diyemedim tabi o zaman anladim bu ne menem biseymis empati yapmayi da orda ogrendim ulan benimde bisikletime bisey olsa boyle aglardim diyorum..
gel gelelim iste herkesin deger verdigi sey ayri.
bu da boyle sirin bir aniydi..
not: yerine alelade birini aldik, macta hezimete ugradik.
