agnostik düşünen biri bir deist'e hak verebilir , fakat ateist o kadar dik kafalıdır ki hemen kesip atar.
bunun nedeni şudur; ağır ateist bir kişi din denen olguyu tanrıyla o kadar özdeşleşmiştir ki din deyince aklına tanrıdan çıkan veyahut tanrının insanlara pazarladığı kurallar gelir ki bu sebeple kendilerinin dinlerin saçmalığından kaçmalarına bahane bulmaları bunla yorumlanabilir,
bence evren kendiliğinden oluşmadı, oluşamaz,
zeka düzeyi düşük dindoşlar gibi bunu herhangi bir ayete bağlayacak değilim,
ha kaldı ki bu konularda kendini dindar yada müslüman zannedenlerle kesinlikle konuşulmamalıdır,
sonrasında'' bir köy muhtarsız olamaz yok bilmem bir iğne sahipsiz olamaz'' gibisinden alakası olmayan cümleler duyabilirsiniz.
bana göre evrimi tartışılabilir yapan şey dünya ve üzerindeki canlıların sürekli değişim halinde olmasıdır yoksa ara form vs diyerek yanına da semavi dinlerin saçmalıklarını ekleyerek tanrı yok sayılamaz,
necip fazıl denen herifi sevmem ama bu konuda çok doğru söylemiş'' sizin dediğinize göre madem sonunda yokluk olacak o zaman bu varlık niye?''
her şeyin altında bir anlam aramıyorum ancak evrenin çok ince bir düzen üzerine oturtulmuş olması beni kıllandırıyor,
yani ortada bir mühendis var ,
nihilistler gibi tanrıyı insana benzetip eleştirmemek lazım bu çok dar bir bakış açısıdır,
sonuçta o tanrı var ve onu göremiyoruz, anlamsızlık içinde kaybolmanın lüzumu yok, yaşayın gidin işte
belkide hesaplaşma umudu ölümü anlamlı kılıyor,
umut var oldukça insanın birilerine inanası geliyor gerçekten, bu dünyada yaşadıklarının karşılığı olacağını beynine işlettirmiş bir kere ,
intikam, huzur, mutluluk..
tüm yaşanmak istenilen duygular ''elbet'' askısına asılmış bekliyorlar.
buna çıkar mı yoksa adaleti beklemek mi diyeceğiz onun yorumunu yapamam,
tek bildiğim ortada bir mühendis veyahu sanatçı adını ne koyarsanız artık , bu var ve ölümden sonra neler olacak bilmiyorum,
