Şehvet nefreti, merak arzuyu bastırır
Sahtekar umut!
intikam, umudun gündüz sözlüsü gece gözcüsü imiş...
Hey kadın diz çök ve soyun...
Ben Kafka sen Milena mısın?
Yüzyıl önceydi tanrıdan kurtarılmış aşklar, dermansız ölümüne öksürür
Yaylalardan almış dalgasını
Rüzgâr ördüğümde şişermiş saçlarım
Kâğıttan yelkenliymiş ellerim, bitiştirip üflerim
Denizin gözü var gün boyu uyur
Sana hiç şiir dendi mi kadın?
Blöf yaptım,
Diz çök ve soyun
