günlerden sonbahar havada annesinin verdiği günlük harçlığını kaybetmiş çocuğun yüzünde olan bir karamsarlık. hani güneşe inat bu doğada biz de varız diyen kara kara bulutlar ve şiddetini neyden aldığını bilinmez hırslı bir yağmurun toprağı delercesine yağdığı puslu bir istanbul akşamında arkadaşlarımla meyhanecinin her gece çaldığı o banttan bıkmış ama bir o kadar da bağımlısı olmuş kimi neşeli kimi hüzünlü kimi ne halde olduğunu bilir bilmez demlenen insanların nefesleriyle camlarını buğuladığı meyhanenin yıllardır yağlanmamış gıcırtılı kapısından içeri giriyoruz şevket abiyle...
