körlerin ülkesinde tek gözlü olmaktir azinlik olmak. milliyetle falan bir alakasi yoktur. siniflari daha oturmamiş toplumlarin ilk evrelerinde onlar ve biz kavrami ortaya cikar. ve kitleler kendi mevcudiyetlerini saglamak için buna sıkı sıkı sarilir. fakat fazla sıkı sarılmalari devletin bekasinin içine abdest eyler. (bkz: ittihat ve terakki)
ekonomisini gelistiremiş ve üretimin olmadiği ülkelerde kati bir onlar ve biz progobandasi vardir. bu tip ülkeler yöneticilik vasfi olmadiği için (gerekse yetenekli adami yönetmek zor oldugu için ve yeteneksizler ise şakşakcı olmak mecburiyetinde oldugundan) tek tip bir toplum insa etmeye calisirlar ve bunda da basarili olurlar.
ülkemizden örnek vermek gerekirse nuri demirağ gibi üretici adamlar o dönemin 'milli sefi' olan inönüye şakşak yapmadiği için ve de üretici oldugu için ittihatcilarin b kadrosuna bir boy büyük gelmiş ve ne yazik ki ucak fabrikasi elinden alinmiş, bugunkü yesilköy havalimani olan sahsina ait olan alan (pilot okulu idi) gazoz parasina istimlak edilmiş ve bugunku yesilköy havalimanı olmuştur.
ayni dönemlerde kayseriden kopup geelmiş irgat eksperliği ve tefecilik ile yolunu bulan haci sabanci ile bakkaliktan basladiği kariyerine devlet ihalesi alarak köse olan vehbi koç arasinda kuskusuz cok fark vardir.
birisi üretici muhtemel iktidara göre tehtid, digerleri ise al-satciliktan baska bir işlevi olmayan iktidar şakşakcisi.
değisen bir şey yok tabiki. (al bunu zamani değistir ülker ile cem uzan kiyaslamasi yap)
milliyetciliğin, ulus devletin ve benzeri gibi olgularin rafa kalktiği günümüz dünyasinda eski sartlanmişliklara kapilmak, biz ve onlar ayrimi yapmak pek akla yakın değildir. ne dünya yüz sene önceki dünya, ne teknoloji yuz elli sene önceki gibidir.
sözün özü bu işin milliyetle bir alakasi falan yoktur. meslek sahibi olmak ve olmamaktir.
bu kadar lafa gerek yoktu aslinda ama olasi höytlemelere karsi ve basimin agrimamasi için bunlari yazmak zorunda kaldim.
özet: azinlik olmak, aptallarin arasinda akıllı ve zeki olmak mecburiyetidir.
