Günlerden bir gün "ordu" her zamanki gibi sevdası "halkı" düşünerek yolda yürümektedir. "Halk" ve "ordu" çocukluktan beridir birlikte büyümüş iki aşıktır.
Ordu Birden ileride bir kargaşa görür " o da ne öyle" der içinden ilkokul arkadaşıyla, sevgilisi "halkın" aslnda pek sevmediği abisi kavga etmektedir. "Halk" da arada kalmış kime ne diyeceğini şaşırmıştır. aynı zamanda "Ordu"nun ilkokul arkadaşıyla "halk"da birbirini seven çocukluk arkadaşlarıdır.
Bu kargaşada "ordu" hemen atılır "aman etmeyin" der. Kavga şiddetlidir, biraz zayıf kalan ilkokul arkadaşı hemen koşup "ordu"nun ardına saklanır. "Ordu"da istemeden de olsa kendini kalkan olarak kullandırmıştır. Buna çok sinirlenen "halk"ın abisi bölgeyi terk edip evine döner, "halk" da evine döner.
Ertesi gün herşey değişmiştir. çünkü bir süredir yüzünü bile görmediği ilkokul arkadaşı için abisine diklenen "ordu"ya karşı "halk" ilişkiyi dondurma kararı almıştır. O kavgada taraf olmak "ordu"nun işi değil diye düşünür "halk".
"Ordu"nun günleri hep üzgün geçer, abisini pek sevmesede "halk"ı çok seven "ordu" durumdan rahatıszdır. "halk" ise "ordu"yu hala sevsede eskiden iyi arkadaşı olan "ilkokul arkadaşına" çok kızmıştır. Tüm bu olanlar "halk" ile abisinin arasındaki bağı güçlendirirken, "ilkokul arkadaşı" ile "halk"ın arasında kara bulutlar girmiştir. "ilkokul arkadaşı" eskisi gibi değildir ve düzelene kadar "halk"ın onu affetmeye niyeti yoktur.
Bu süreçte "halk" yeni agresif arkadaşlarda edinir ama onları henüz tanıma aşamasında olduğundan çok güvenmemektedir.
"Halk" ve "ordu" gibi iki büyük aşığın ilişkileri elbette böyle olaylarla yıkılmayacaktır aksine onların ilişkisi dahada büyüyecektir.
