Eski bir fotoğrafın gecenin karanlığına yansıyan anılarından ibaretiz sevdiğim. Yeşil yıldızlar uçurum kenarında oturan çocuğu önemsemedi. Annem gülümsedi sonra bana. Herşey yoluna girecek dermiş gibi tebessüm etti. Bir ağıt yükseldi uzaklardan. Umurunda olmadı kimsenin. Sürüp giden meşguliyetler silsilesi kör etti gözlerini insanların. Yol kenarında ölen arkadaşını yalayan ve onun için üzülen bir köpek kadar ilgili olamadı insanlar. Güneş ufka kızıl hûzmesini yayarken, yarının meçhûllüğü yol şeritlerinden daha keskindi. Ve kadınlar akıttılar saçlarından sahte kızılı. Bir şeyler hep eksik kaldı. Farklı isyanların haklı insanlarıyız biz. Bütün bunlara rağmen çalmaya devam ediyor, piyano ve keman.
