bilinmelidir ki, trollük kendini uçurtmak üzere yapılmaz, uçarak celebrity olunamaz çünkü. bu yüzden troll, başlangıçta çok fazla göze batmamalıdır. trollük deneme ile başlamalıdır, bunun içinse bol bol hikaye uydurma pratiği yapmak gereklidir. edebi üslup geliştirilip dinleyici dolaylı yoldan tahrik edilmelidir. bir düşünce veya görüşün, en dogmatik unsurları değil de, en alt kısımında kalan simgeleri hedef alınmalıdır öncelikle. küfürlü ifadeler doğrudan asla kullanılmamalı, yerlerine sözlük jargonunda gelişmiş muadil neolojizmler yani türentiler kullanılmalıdır. örneğin, seks yerine ponçikleşmek terimini kullanmak gibi. cümleler uzun tutulmalıdır mirim, uzun tutulmalıdır ki, cümledeki anlam bütünlüğünü toparlayamayan yazar "ulan ne edebi yazmış herif" diyerek etkilenebilmeli ve öyle dolaylı küfür edilmeli ki, karşıt görüş "ne diyo lan bu değişik herif" diyerek gülüp geçebilmelidir. hikayelerde, nevi şahsınıza münhasır ünlemler, dinleyicinin bilinçaltına sokulmak amacıyla her fırsatta abartılı biçimde tekrar edilmeli, ve bu öyle bir surette olmalı ki, ünlemi görmeden okuyucular eksiye abanabilmeli. bu işte, ünlemler o kadar önemlidir ki, yazının sıkıcılaştığı noktalarda ünlemler devreye girerek dinleyiciyi dürter ve gerekli canlanmayı sağlar. hikaye bütünlüğü de trollükde, çok önemli bir faktördür. okuyucu hikayede bir bütünlük veya mantık bulamazsa okumadan yarıda bırakıp kaçar. ama yaptığınız trollük mantık hatalarını kasıtlı yapmak üzere ise, bu da fazla abartılmadan icra edilmesi gereklidir, fazlaca hata yapmak ciddiye alınmamanıza neden olabilir. ayrıca, kişinin kendine ait çok özgün ve kendiyle tezat oluşturan tercihleri de olmalı, hayalgücü ve abartı bu işin olmazsa olmazlarıdır. bir troll bu işe baş koyduysa gerekirse kendiyle taşşak geçmeli ve geçirtmelidir ve kendisiyle de bol bol çelişmelidir.
