150 gündür uyuyan masum... Yazmamak için direniyordum, susuyordum - hayır, yalan söyüyorum susmuyordum- dahası gözlerimi saklıyordum. Bakıyorum, duvar uyanıyor. "Neredeydin" diyorum "Rengimi beğenmedim" diyordu. Acaba rüyalarını mı beğenmedi Berkin, diye kendime soruyordum. Ama beğenmese uyanırdı çoktan. Öyleyse bir rüyada olmak bir kâbusa dönen çocuk olmaktan çok daha iyi... Ama sen yine de uyan Berkin...
