yaygın bir inanıştır "kimi benden çok seversen onu senden alırım" sözünün yaradana ait olduğu. lakin çoğu din alimi der ki biz böyle bir rivayete denk gelmedik.
bu söz kanımca hz. cebrail'in peygamberimize hitaben: Ya Muhammed ! istediğin kadar yaşa sonunda öleceksin. istediğini yap, mutlaka onun karşılığını görürsün. Dilediğini sev, muhakkak ki (bir gün) ondan ayrılacaksın." (mecmauz zevaid 2/252) öğüdünün ve yukarıda gördüğüm üzre hz. mevlana'nın tokat gibi inen dizelerinin harmanlanıp yaradana aitmiş gibi algılanmasından ileri gelen bir yanılgıdır.
birini yaradandan çok sevmek mi haşa! biz ancak yaradandan ötürü severiz sevdiklerimizi. ama yine biz aciz kullar mutluyken her şey yolundayken genelde unuturuz bu mutluluğu bize bahşedeni. öyle değil midir canımız ne zaman yansa başımız ne zaman sıkışsa hemen allah demez miyiz? yaradan zaman zaman hatırlatır kendini canımızı acıtarak hatırlatır ki yüreğimiz soğumasın. kibre kapılmayalım.
aslında bir yandan da elimizdekilerin kıymetini bilelim diye bir uyarıdır sanki. insanoğlunun nankörlüğü ve doymazlığıdır yaradanın kendini hatırlatma sebebi. yani yine çok sevdiği kulunun mutluluğu için küçük bir uyarıdır sadece.
