islam tarihinde kölelik ve cariyelik önemli bir yer tutmuş peygamberden, abbasilere, abbasilerden osmanlıya kadar uzun bir süre geçerliliği korumuştur.1847 yılında sultan abdülmecit köleliği bir fermanla yasaklayana kadar.
"Kırım öteden beri dünyaya esir ihraç eden bir iskele halinde idi. Kızoğlan kız köleler çok para getirirdi. Başbakanlık Arşivinde bulduğumuz vesikalardan öğrendiğimize göre Kırımdan istanbula gemilerle bakire cariyeler getirilirdi. Esirler istanbulda Bedestende satılırdı. Esir o kadar çoktu ki bunlar dükkânların önlerini, yolları kapıyorlardı. Cariyeler delikanlılarla düşüp kalkıyorlardı. Bedesten esnafı Dördüncü Sultan Mehmede şikâyet etmişler, esir pazarının Bedestenden kaldırılmasını istemişlerdi."
Abbasiler döneminde "zenc isyanı" diye bir köle isyanı var.Döneminde oldukça ses getirmiş.
Detaylı bilgi isteyenlere Mustafa demirci'nin "Siyah Öfke Ortaçağ islam Dünyasında Zenci Kölelerin isyanı" kitabını tavsiye ederim.
televizyonda izlediğiniz hürremlerin kendi rızalarıyla mı padişahın koynuna girdiğini sanıyorsunuz.daha küçük yaşlarda ailesinden koparılan, köle pazarlarında satılan, hayatı da hürriyetide efendisinin emrinde olan milyonlarca zavallıdan biri sadece.
Kanımca insanlık tarihinin en trajik iki suçu çocuk yaşta evlilikler ve kölelik.islam'ın ne yazık ki bu iki konuda hüküm getirmemiş olması, şarabı, faizi, domuz etini vs. yasaklarken bu konuları yasaklamaması gerçekten acı.
